Tot slot: de oostkust
Blijf op de hoogte en volg Koen
21 Maart 2013 | Nieuw Zeeland, Hamilton
Dunedin daarentegen was een heel aardige plek; het centrum is erg gezellig met het Octagon vol cafétjes en restaurantjes. Daarnaast heeft het een aantal mooie gebouwen en is het decor voor ’s werelds steilste straat; Baldwin street. Hoewel de ANWB reisgids het als de mooiste stad van Nieuw-Zeeland bestempelde, was ook hier aardig wat vergane glorie. Veel van de Victoriaans aandoende huizen waren dringend toe aan een verfbeurt en de waarschijnlijk ooit prestigieuze Princess St. stond nu grotendeels leeg.
Eerstvolgende halte na Dunedin was Oamaru, home of the limestond waar de regio bekend om staat. Veel gebouwen in Oamaru zelf zijn eruit opgetrokken en ook daarnaast was er hier genoeg te zien. Zo heb ik een wandeling gemaakt naar een goed uitkijkpunt net buiten de stad en vandaar ben ik nog een stukje verder gelopen om rond zonsondergang geeloogpinguins te spotten. Hun kleine blauwe neefjes zouden daarna even verderop aan land komen, maar dat was iets van 30 dollar en heb ik dus maar gelaten; tja, ik blijf toch een Nederlander.
De volgende dag heb ik de vele winkels, handwerkplaatsen en galerieën bezocht die gevestigd zijn in de oude havenbuurt. Daarbij stuitte ik onder meer op de Steampunks headquarters; een bijzonder curieuze verzameling rariteiten, maar best aardig om te zien. Voor de lunch ben ik langsgegaan bij de Whitestone cheesery; een absolute aanrader!
Na Oamaru stond Christchurch op het programma. Gonda (van SSR-W) loopt daar nu stage en ze was zo vriendelijk me een slaapplek aan te bieden. Na een heuse queeste voor een goede maaltijd, geteisterd door afgesloten straten en straten ingericht voor eenrichtingsverkeer de andere kant op (‘eenrichtingsverkeerd’), hebben we ons uiteindelijk tegoed gedaan aan een paar goede pizza’s! Tevens een primeur voor mij; ik had nog nooit mango op een pizza gehad.
Christchurch zelf is een beetje triestig; er is nog steeds een afgesloten gebied in het centrum en daarnaast zijn er aardig wat verlaten gebouwen, al dan niet half ingestort. Op sommige plekken zijn er simpelweg gaten in de bebouwing; het puin is geruimd, maar er is nog niks nieuws gebouwd. Veel van de dingen die de moeite waard zouden zijn om te zien, waren niet toegankelijk. Toch heb ik me goed vermaakt in het Canterbury museum en in de tuinen ernaast.
In de vroege ochtend van 17 februari ben ik vervolgens naar Kaikoura gegaan. Dit is dé plek om dolfijnen en walvissen te spotten en vanuit zee zou men een goed uitzicht moeten hebben op de bergen langs de kust. Helaas was dat niet het geval toen ik in Kaikoura aankwam; de dag was grauw en grijs en het miezerde af en toe een beetje. Desalniettemin besloot ik de zee op te gaan om dolfijnen te spotten. Het aantal mensen dat met de dolfijnen zou gaan zwemmen was al maximaal, waardoor ik alleen zou kunnen kijken. Dat vond ik echter niet erg; zwemmen was een stuk duurder en het weer was toch prut.
Maar wat een fantastische ervaring was dat! Het duurde niet lang voordat we ons midden in een grote school dolfijnen bevonden; ze waren overal! Links en rechts, voor de boot en achter de boot, zelfs onder de boot. Overigens zijn dit niet de ‘Flipper-dolfijnen’, maar de kleinere, meer kleurrijke ‘Dusky dolphins’. Deze groep splitste zich uiteindelijk op, waarna we een kleinere groep gezelschap bleven houden. En zij ons. Ze zwommen haast zij aan zij met de boot, versnelden, sprongen uit het water en maakten salto’s; echt een fantastisch gezicht! Foto’s heb ik helaas niet, omdat de batterij van mijn camera leeg bleek te zijn toen ik de eerste foto wilde maken.
Hierna was het alweer tijd om naar het noordeiland terug te gaan. Via een stop in Wellington – die ik al uitgebreid heb beschreven in een van mijn eerdere blogs – ben ik naar Napier gereisd; ‘de Art decof hoofdstad van Nieuw-Zeeland’. Zelf vond ik er niet veel aan, maar ik heb me prima vermaakt in het Nieuw-Zeeland aquarium. Het aquariumgedeelte zelf was wel aardig, maar niet heel bijzonder. Het was vreemd genoeg echter ook de plek waar ik mijn eerste kiwi’s heb gezien; wat een vreemde dingen zijn dat zeg! Afijn, hiermee zat het avontuur er weer op en op de avond van de 21e februari kwam ik terug in Hamilton. Dat wil echter niet zeggen dat ik daarna heb stilgezeten en ik zal jullie binnenkort updaten over de afgelopen maand!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley