Maart

Na er een paar weken tussenuit te zijn geweest, was het tijd om weer aan de slag te gaan. Ik had te horen gekregen dat de samples die ik geprepareerd had voor sequencing welliswaar van goede kwaliteit waren, maar de opbrengst was te laag ; ik zou meer moeten maken. Voordat ik daar mee aan de slag ging, kreeg mijn begeleider echter een mailtje. Door een miscommunicatie tussen degene die contact hield met m’n begeleider en degene die de feitelijke metingen had verricht, was een verdunningsfactor die gebruikt was voor het meten niet meegenomen. In plaats van een te lage opbrengst, bleek ik genoeg te hebben voor ongeveer 30 reacties! Na nog ruim een week gewacht te hebben, kreeg ik dan eindelijk mijn data terug; ruim drie miljoen reads van gemiddeld 150 nt. En dat was genoeg om me een aardige tijd zoet te houden. Inmiddels zijn we een paar weken verder en heb ik aardig wat immuungensequenties kunnen ontdekken; sommigen gedeeltelijk, maar enkele anderen ook in zijn geheel of vrijwel geheel. Daar zijn inmiddels primers voor ontworpen en besteld en in de tussentijd werk ik verder om nog meer genen te vinden. Ook help ik mijn begeleider nog met het begeleiden van een studente en tot slot werk ik mee aan de presentatie die hij over een paar weken in Nederland gaat geven. Tot slot heb ik nieuwe samples geprepareerd, waarvan ik de resultaten volgende week verwacht; ik hoef me dus niet te vervelen deze laatste weken in het lab.

Dit alles neemt echter niet weg dat ik me ook buiten het lab nog prima vermaak. Meteen het eerste weekend nadat ik terug was van mijn reis, ben ik naar Auckland gegaan voor het weekend om mijn verjaardag te vieren. Ik heb gegeten op 190 meter hoogte in de Skytower, terwijl het restaurant langzaam ronddraaide voor een 360-graden uitzicht; erg mooi! En het eten was ook niet verkeerd.

Twee weken later ben ik weer naar Auckland gegaan. Niet omdat ik de stad zelf zo fantastisch vind, maar dit maal om een basketbalwedstrijd te bezoeken. Nieuw-Zeeland heeft maar één eredivisiebasketbalteam en speelt samen met zeven Australische teams in een league. Het wordt regelmatig uitgezonden op tv en het werd tijd eens in het echt te gaan kijken. Hoewel de wedstrijd positief begon voor de Breakers, zoals het team van NZ heet, moesten ze de voorsprong aan het eind van het eerste kwart alweer uit handen geven. Hierna hebben ze de hele tijd achter gestaan en met nog maar drie minuten te gaan was het verschil nog steeds zes punten. Op dat moment herpakten ze zich echter en wisten ze de gelijkmaker te scoren, even later gevolgd door nog drie extra punten. Het was ontzettend spannend en de hele zaal stond; uiteindelijk miste Cairns in de laatste seconden een driepunter, die de gelijkmaker had kunnen zijn, waardoor de Breakers toch nog wonnen.
Hierdoor begon het basketbalgevoel toch wel weer te kriebelen en viavia hoorde ik over een basketbalteam dat wegens blessures nog wel een extra speler kon gebruiken. Daarop heb ik een paar basketbalschoenen aangeschaft en vorige week had ik mijn eerste wedstrijd; heerlijk om weer te spelen en we wonnen nog ook! Deze week zat het er helaas niet in, omdat er geklaagd was over ongeregistreerde spelers; ze zouden echter overleggen met degene die erover gaat om te bekijken of ik vanaf volgende week weer mee kan doen, bijvoorbeeld als geregistreerde speler. Fingers crossed!

Dan nog iets dat me al meteen in het begin was opgevallen, maar dat ik tot op heden nog niet in mijn blog genoemd heb. De zonsondergangen zijn hier echt magisch! Ik weet niet wat het is of hoe het komt, maar op de een of andere manier is er iets mee. Er is geen strand, zee of palmbomen, maar het kleurenpalet dat de avondlucht soms aanneemt is echt wonderbaarlijk. Natuurlijk krijg je dat niet fatsoenlijk op een foto (althans; ik niet, met mijn camera), maar ik heb het in ieder geval geprobeerd.

Tot slot nog een huishoudelijke mededeling; doordat de klok in Nederland afgelopen weekend een uur vooruit is gegaan, is het tijdsverschil op dit moment nog maar 11 uur. Komend weekend wordt de klok hier echter ook verzet, maar dan in tegengestelde richting. Vanaf dan is het tijdsverschil dus nog maar 10 uur!